Profesor Janusz Gill

Prof. dr habil., dr h c. Janusz Gill urodził się 2 czerwca 1922 roku na Podlasiu. Szkołę podstawową ukończył w Sarnakach. Dalszą naukę rozpoczął w Płocku w słynnej „Małachowiance”, ale przerwała ją II Wojna Światowa. Maturę uzyskał w 1946 w Siedlcach. Dyplom lekarza weterynarii otrzymał w 1951 roku w Warszawie. Już w okresie studiów (po drugim roku) rozpoczął pracę w Katedrze Fizjologii Zwierząt Wydziału Weterynaryjnego w Warszawie pod kierownictwem prof. B. Gutowskiego. Częste kontakty z dyrektorem warszawskiego Ogrodu Zoologicznego, dr Janem Żabińskim skierowały zainteresowania młodego naukowca ku fizjologii porównawczej zwierząt. Po otrzymaniu dyplomu Profesor swoje prace badawcze związał bliżej z największym ssakiem Europy – żubrem. Równolegle pracował nad fizjologią konia, który był bliski Profesorowi od najwcześniejszych lat życia.

Doktoryzował się w 1961 roku, a habilitował w 1965. Od 1968 roku przechodzi na Wydział Biologii Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie zostaje kierownikiem Zakładu Fizjologii Zwierząt Kręgowych. W 1972 roku otrzymuje tytuł naukowy profesora nadzwyczajnego, a w 1989 – zwyczajnego. Od 1 października 1992 roku przeszedł na emeryturę, nie przerywając intensywnej pracy naukowej. W 2000 roku Akademia Rolnicza w Szczecinie nadała Profesorowi zaszczytny tytuł doktora honoris causa.

Prace badawcze w Puszczy Białowieskiej Profesora rozpoczął we wrześniu 1952 roku i trwały one nieprzerwanie 52 lata. Kontakty z żubrem, jak sam wspomina dały Mu „przede wszystkim umiejętność czytania Wielkiej Księgi Natury. Żubr, który nigdy nie dał się udomowić, jest najwspanialszą literą tej Wielkiej Księgi”.

Dorobek Profesora to 37 lat pracy dydaktycznej, kierowanie pracami magisterskimi (ponad 200), doktorskimi (21), liczne recenzje (ok.100) i publikacje prac naukowych. Ogółem ponad 300 pozycji (w tym blisko 40 poświęconych żubrowi, na podstawie ponad 500 przebadanych zwierząt) opublikowanych w kraju i licznych czasopismach zagranicznych drukowanych w Europie i Ameryce. Był autorem lub współautorem kilkunastu podręczników akademickich. Na szczególną uwagę zasługuje autorstwo Zarysu fizjologii żubra (1999) i dwutomowa Fizjologia konia (2003 i 2004).

Przez kilka kadencji był członkiem Rady Naukowej Białowieskiego Parku Narodowego, Instytutu Fizjologii i Żywienia Zwierząt Polskiej Akademii Naukowej w Jabłonnie, przewodniczącym Rady Naukowej Miejskiego Ogrodu Zoologicznego w Warszawie.

Odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem Jubileuszowym Akademii Pedagogicznej w Krakowie, odznaką honorową Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych, Akademii Weterynaryjnej we Lwowie i Akademii Weterynaryjnej w Kownie, medalem Przyjaciel Żubra. Był członkiem honorowym Polskiego Towarzystwa Fizjologicznego, Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych i Stowarzyszenia Miłośników Żubrów.

Pogrzeb Profesora odbędzie się 21 stycznia (czwartek) 2010 roku o godz. 11 w Warszawie, na cmentarzu na Bródnie (Kościół murowany).