Od kilku lat podczas dorocznej międzynarodowej konferencji żubrowej decyzją Zarządu Stowarzyszenia Miłośników Żubrów osobom szczególnie zasłużonym w działaniach na rzecz ochrony żubra zarówno w Polsce, jak i za granicą, przyznawane są tytuły Miłośnika Żubrów potwierdzone dyplomami oraz statuetki królewskiego zwierzęcia. 5 września w Czarnej takich statuetek były cztery – choć dyplomów więcej.

– Regionalna Dyrekcja Lasów Państwowych w Krośnie, z którą współpracujemy i z którą współpracuje wiele osób związanych z żubrami ma wyjątkowe podejście i zrozumienie dla tej tematyki. Panuje tu bardzo dobry klimat dla żubrów – mówiła prof. Wanda Olech, prezes SMŻ, zapraszając po odbiór nagrody dyrektora RDLP Krosno, Edwarda Balwierczaka.

Dyrektor Balwierczak dziękując za wyróżnienie podkreślił, że traktuje tę nagrodę jako wyraz uznania nie tylko dla niego, ale dla wszystkich leśników, którzy włożyli bardzo wiele wysiłku i pracy, by populacja żubrów w Bieszczadach tak szybko zaaklimatyzowała się po ponownym wprowadzeniu w te góry i nadal dobrze się rozwijała. –To wielkie wyróżnienie, ale i zobowiązanie na przyszłość – powiedział.– Na pewno podołamy.

Na tytuł Miłośnika Żubra zapracowali też ludzie tworzący szczególną jednostkę Lasów Państwowych – Leśny Kompleks Promocyjny „Lasy Bieszczadzkie”. Tu gospodarka leśna prowadzona jest z wyjątkowym poszanowaniem zasad ochrony przyrody, z jednoczesnym wzmocnieniem funkcji edukacyjnych lasów. Chociaż LKP „Lasy Bieszczadzkie” utworzono zaledwie 2 lata temu, koncepcja działań i przedsięwzięcia jakie już zrealizowano pokazały, że jest to krok w dobrą stronę, służący Bieszczadom i żubrom. Gospodarują tu trzy nadleśnictwa: Cisna, Lutowiska i Stuposiany. Statuetka żubra była jedna – po prostu dla Leśnego Kompleksu Promocyjnego „Lasy Bieszczadzkie”, ale dyplomy trzy. Odebrali je nadleśniczy Marek Bajda z Lutowisk i Jan Mazur ze Stuposian, na uroczystości zabrakło nadleśniczego z Cisnej.

Zagranicznym laureatem corocznej nagrody SMŻ został w tym roku dr Joachim Menzel z Niemiec, który prowadzi szeroko zakrojony projekt badań DNA wszystkich żyjących w Niemczech żubrów. To ogromne i trudne zadanie, wymagające zresztą nie tylko dobrej organizacji, ale i niebagatelnych środków finansowych. Założeniem rozpoczętego w ubiegłym roku projektu jest bowiem m.in. to, by hodowcy nie ponosili w związku z pobieraniem prób żadnych kosztów oraz by nie musieli ich sami organizować. Podczas wygłoszonej w trakcie konferencji prezentacji dr Joachim Menzel pokazał, że udaje mu się ten cel osiągnąć. Projekt będzie trwał do 2014 r., a otrzymane dotacje wyniosły już 55 tys. euro. Oznaczanie DNA żubrów (analizy przeprowadzane są przez Katedrę Genetyki i Ogólnej Hodowli Zwierząt SGGW) jest bardzo ważne dla identyfikacji żubrów i weryfikacji ich pochodzenia.

Miłośnikiem Żubrów może już oficjalnie nazywać się prof. Kajetan Perzanowski, do którego trafiła czwarta statuetka i dyplom. Będąc szefem Stacji Badawczej Fauny Karpat Muzeum i Instytutu Zoologii PAN w Ustrzykach Dolnych nie tylko chroni i bada bieszczadzką populację żubrów, lecz również prowadzi zakrojony na wiele lat projekt zwiększania liczby tych zwierząt w Karpatach Wschodnich. – Nagroda trafia w ręce osoby, która bardzo dużo zrobiła dla żubrów w Polsce i jest nie tylko „tytularnym”, ale autentycznym miłośnikiem żubrów – powiedziała prof. Wanda Olech i zapewniła, że chociaż profesor jest też członkiem Zarządu SMŻ, decyzję o nagrodzie podjęto podczas nieobecności laureata na posiedzeniu i nic o niej nie wiedział.

Istotnie – prof. Kajetan Perzanowski był bardzo zaskoczony, gdy usłyszał w trakcie uroczystości swoje nazwisko, opowiedział też o roli przypadku w życiu – o pewnej rozmowie w Białowieży, która spowodowała, że od 1998 roku zajmuje się żubrami, choć przedtem nie one znajdowały się w kręgu zainteresowań profesora.

Wręczenie nagród uświetnił występ sygnalistów myśliwskich.