Profesor Jan Dróżdż - wspomnienie

SMŻ-EBFS|28.09.2018

Profesor Jan Dróżdż

Z prawdziwym smutkiem informujemy, że 12 marca 2013 roku zmarł prof. dr habil. n. wet. Jan Dródż – wybitny polski parazytolog, specjalista oceny helmintofauny u żubrów.

Prof. dr hab. Jan Dróżdż urodził się w 1931 roku w Krakowie. Po uzyskaniu świadectwa dojrzałości w roku 1950, rozpoczął studia na Wydziale Weterynaryjnym Uniwersytetu Warszawskiego. Już jako student II roku rozpoczął pracę w Zakładzie Parazytologii UW. Dyplom lekarza weterynarii uzyskał w 1955 roku. Kontynuował pracę w Katedrze Parazytologii Chorób Inwazyjnych SGGW i tam, w 1961 roku uzyskał stopień doktora weterynarii na podstawie rozprawy „Badania nad robakami i robaczycami żubra Bison bonasus (L.) w Polsce”. Od 1 grudnia 1964 roku służbowo przeniesiony do Zakładu Parazytologii PAN. W 1966 roku na podstawie rozprawy habilitacyjnej „Badania nad robakami i robaczycami Cervidae” uzyskał stopień docenta nauk weterynaryjnych w zakresie parazytologii. W 1989 roku otrzymał tytuł profesora zwyczajnego nauk przyrodniczych.

Profesor Jan Dródż odbył, krótsze lub dłuższe, staże naukowe w ośrodkach  parazytologicznych m.in. Moskwy, Ałma –Aty, we Francji na Uniwersytecie w Rennes. Jako specjalista był delegowany przez Polską Akademię Nauk do Wietnamu Północnego oraz do Mongolskiej Republiki Ludowej, gdzie zajmował się badaniami porównawczymi historycznego kształtowania się helmintofauny zwierząt przeżuwających. Prowadził także  szkolenie dla pracowników Zakładu Parazytologii Mongolskiej Akademii Nauk.

W 1976 roku został powołany na stanowisko kierownika Pracowni Filogenetyki i Ontogenetyki Pasożytów, która (po innych zmianach nazewnictwa) od roku 1997 przyjęła nazwę Pracowni Parazytoz Zwierząt Dzikich. Prof. Dróżdż pełnił funkcję kierownika tej pracowni do końca 2002 roku.

W latach 1980–1981 Profesor uczestniczył w wyprawie antarktycznej na Stację im. Arctowskiego. W okolicach wyspy Króla Jerzego zebrał bogatą kolekcję robaków pasożytniczych pochodzących od ptaków i ssaków. Opisał wówczas 6 nowych gatunków kokcydiów występujących u fok antarktycznych.

Profesor Jan Dróżdż był w Polsce prekursorem badań nad pasożytami zwierząt dzikich. Ogłosił drukiem ponad 120 publikacji naukowych, w tym 85 prac oryginalnych dotyczących pasożytów i czynników kształtujących parazytofaunę wolnożyjących przeżuwaczy. Wiele spośród tych prac dotyczyła oceny parazytologicznej żubrów, a do najważniejszych osiągnięć naukowych Prof. Dróżdża należy zaliczyć właśnie zbadanie i opisanie przebiegu kształtowania się helmintofauny żubrów w Polsce oraz jej zmian w okresie 45 lat.

Prof. dr habil. Jan Dróżdż był członkiem Polskiego Towarzystwa Nauk Weterynaryjnych, Polskiego Towarzystwa Parazytologicznego, Komitetu Parazytologii PAN, Państwowej Rady Ochrony Przyrody, a także członkiem zwyczajnym Towarzystwa Naukowego Warszawskiego.

Za zasługi i osiągnięcia naukowe był odznaczony m.in. Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Medalem 40-lecia PRL. Otrzymał również Nagrodę Sekretarza Naukowego PAN.

Profesor Jan Dróżdż był aktywnym członkiem Rady Naukowej Instytutu Parazytologii PAN, przez ponad 30 lat nieprzerwanie pełnił funkcję Przewodniczącego Komisji ds. Przewodów Doktorskich. Do końca uczestniczył w badaniach Pracowni Parazytoz Zwierząt Dzikich, służąc swoim bogatym doświadczeniem, radą i pomocą.

Prof. dr habil. Jan Dróżdż odszedł od nas. Cześć jego pamięci.

Magdalena Matuszewska

Źródło zdjęcia:

Wiadomości Parazytologiczne 2011, 57(3), 195–196, Prof. dr hab. Aleksander W. Demiaszkiewicz