Franciszek Kobryńczuk - wspomnienie

SMŻ-EBFS|15.07.2018

Franciszek Kobryńczuk

Prof. dr habil. Franciszek Kobryńczuk zmarł 29 lipca 2016 roku w wieku 87 lat. Pochodził z wielodzietnej podlaskiej rodziny, w której nauczył się kochać nadbużańską przyrodę i w której nade wszystko wpojono Mu miłość do ojczyzny. Wierny tym wartościom zaangażował się w pracę w tajnej organizacji niepodległościowej utworzonej przez uczniów gimnazjum w Sterdyni, którego był uczniem. Gdy w 1950 roku organizacja została zdekonspirowana przez UB, Franciszek Kobryńczuk został skazany na 10 lat więzienia. Dzięki amnestii, odzyskał wolność w 1955 roku. W następnym roku, jako ekstern, zdał maturę i podjął studia na Warszawskim Wydziale Weterynaryjnym. Z Wydziałem, a ściślej z Katedrą Anatomii Zwierząt, związał całe swoje dorosłe i zawodowe życie. Był opiekunem muzeum żubra przy Katedrze Anatomii, posiadającym między innymi dużą kolekcję czaszek żubrów pochodzących z początku restytucji gatunku. Działalność naukowa Profesora dotyczyła anatomii zwierząt a duża część badań poświęcona była budowie żubrów i żubroni. W swoim dorobku naukowym miał ponad 200 artykułów popularno-naukowych i ponad 70 prac oryginalnych.

Profesor Kobryńczuk był wspaniałym nauczycielem akademickim, bardzo lubianym przez studentów. Zawiłości anatomiczne zwierząt przybliżał słuchaczom własnymi rysunkami oraz pięknymi wierszami.

Profesor był bardzo zaangażowany w popularyzację historii żubra i jego ochronę. Jako wspaniały gawędziarz, miał znakomity kontakt z dziećmi i młodzieżą szkolną. Z wielka pasją prowadził spotkania, na których opowiadał o niezwykłościach budowy żubrów i tłumaczył dlaczego jest to tak cenny dla nas gatunek i dlaczego należy go chronić.

Oprócz wielu urokliwych wierszy (zamieszczonych w około 40 tomikach), pozostawił tomik „Rysowanie Żubra”, w którym przepięknie snuje opowieści o historii żubra, jego rodowodzie, budowie, pokarmie i zwyczajach.

Profesor Franciszek Kobryńczuk pochowany został 1 sierpnia w Ceranowie, na ukochanej przez Niego nadbużańskiej ziemi.

Magdalena Matuszewska